Hong Mao Hou "Aap met de rode haren", Maison Vayez

Thé 'Rouge', un thé noir du Yunnan, stond er op de theedoos bij Maison Vayez, een koffie- en thee-winkel in Arras, www.maison-vayez.com,. Nu noemen de Chinezen hun zwarte thee inderdaad rode thee, maar de Fransen niet, en hier dus expliciet wel. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt, de vraag gesteld en de winkelier toonde me de thee die inderdaad een opvallend rossige schijn had, veel uitgesprokener nog dan andere Chinese thee's die ik kende. Hij rook dan ook nog eens lekker (vraag  in een echte theewinkel waar de thee in vrac verkocht wordt en uit grote theedozen of blikken komt altijd om te kijken en te ruiken, de eigenaar schudt die dan even op zodat de aroma's loskomen en dat kan je veel zeggen over wat je koopt).

De naam Hong Mao Hou zou aap met de rode haren betekenen, en aangezien Bai Mao Hou aap met de witte haren betekent, veronderstel ik dat Hong staat voor rood. Rood is een kleur in China die geluk en fortuin brengt en hoort bij feesten en huwelijken. De thee komt uit Yunnan, in het zuidwesten van China, en zou laag in theïne zijn.

De droge kleur was mooi, en een mengeling van lichtbruine tot donkerbruine blaadjes, overwegend tip, met een rossige schijn en hij klitte heel mooi samen. Hij geurde overweldigend naar peper. De infusie was van een diep en redelijk donker amber met een sterke rode schijn, en geurde eveneens naar peper en specerijen en lichte blonde tabak. In de mond kwamen die specerijen goed terug, met vooral peper, en daarnaast ook iets van een fond met paddestoelen, en een bijzonder mooie en lange afdronk. Dit is een lekkere en mooie thee die met het ouderen complexer lijkt te worden. Ik gebruikte 2 gram per 200ml Spa en liet hem vier minuten trekken. Het water was 95°C. Hij kostte 7.5 euro per 50 gram. 😊😊😊

Maison Vayez is een artisanale koffiebrander die in het centrum van het mooie Arras ligt, vlakbij de twee grote pleinen waar Arras zo trots op is. Omdat de thee weinig theïne zou bevatten heb ik er 's avonds nog gezet op mijn hotelkamer, en daarna ben ik de stad ingegaan om van de avond te genieten. De twee immense stadspleinen zijn zeer mooi, met allemaal kleine geveltjes, net breed genoeg voor één handelaar. Ooit was Arras (Atrecht in het Vlaams) een belangrijke marktstad op de grens tussen Vlaanderen en Frankrijk, en de twee grote marktpleinen liggen nog precies waar ze in de middeleeuwen lagen. De stad werd zwaar beschadigd tijdens de Eerste Wereldoorlog en heropgebouwd maar dat zie je nauwelijks. Het museum en de grote kerk zijn de moeite, en het is er goed toeven op die terrasjes op een mooie zomeravond.