Hong Mao Hou "Aap met de rode haren", Maison Vayez

Thé 'Rouge', un thé noir du Yunnan, stond er op de theedoos bij Maison Vayez, een koffie- en thee-winkel in Arras, www.maison-vayez.com,. Nu noemen de Chinezen hun zwarte thee inderdaad rode thee, maar de Fransen niet, en hier dus expliciet wel. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt, de vraag gesteld en de winkelier toonde me de thee die inderdaad een opvallend rossige schijn had, veel uitgesprokener nog dan andere Chinese thee's die ik kende. Hij rook dan ook nog eens lekker (vraag  in een echte theewinkel waar de thee in vrac verkocht wordt en uit grote theedozen of blikken komt altijd om te kijken en te ruiken, de eigenaar schudt die dan even op zodat de aroma's loskomen en dat kan je veel zeggen over wat je koopt).

De naam Hong Mao Hou zou aap met de rode haren betekenen, en aangezien Bai Mao Hou aap met de witte haren betekent, veronderstel ik dat Hong staat voor rood. Rood is een kleur in China die geluk en fortuin brengt en hoort bij feesten en huwelijken. De thee komt uit Yunnan, in het zuidwesten van China, en zou laag in theïne zijn.

De droge kleur was mooi, en een mengeling van lichtbruine tot donkerbruine blaadjes, overwegend tip, met een rossige schijn en hij klitte heel mooi samen. Hij geurde overweldigend naar peper. De infusie was van een diep en redelijk donker amber met een sterke rode schijn, en geurde eveneens naar peper en specerijen en lichte blonde tabak. In de mond kwamen die specerijen goed terug, met vooral peper, en daarnaast ook iets van een fond met paddestoelen, en een bijzonder mooie en lange afdronk. Dit is een lekkere en mooie thee die met het ouderen complexer lijkt te worden. Ik gebruikte 2 gram per 200ml Spa en liet hem vier minuten trekken. Het water was 95°C. Hij kostte 7.5 euro per 50 gram. 😊😊😊

Maison Vayez is een artisanale koffiebrander die in het centrum van het mooie Arras ligt, vlakbij de twee grote pleinen waar Arras zo trots op is. Omdat de thee weinig theïne zou bevatten heb ik er 's avonds nog gezet op mijn hotelkamer, en daarna ben ik de stad ingegaan om van de avond te genieten. De twee immense stadspleinen zijn zeer mooi, met allemaal kleine geveltjes, net breed genoeg voor één handelaar. Ooit was Arras (Atrecht in het Vlaams) een belangrijke marktstad op de grens tussen Vlaanderen en Frankrijk, en de twee grote marktpleinen liggen nog precies waar ze in de middeleeuwen lagen. De stad werd zwaar beschadigd tijdens de Eerste Wereldoorlog en heropgebouwd maar dat zie je nauwelijks. Het museum en de grote kerk zijn de moeite, en het is er goed toeven op die terrasjes op een mooie zomeravond.

Irish Breakfast Tea

He had a mug for work that he'd had for years; he still had it. It was a big plain white one, no cracks, no stupid slogans. He put two teabags in it; used to. My God, he'd never forget the taste of the first cup in the morning, usually in a bare room in a new house with muck and dirt everywhere, freezing; fuck me, it was great; it scalded him all the way down; he could feel it all the way. And the taste it left; brilliant; brilliant. He always used two bags, squeezed the bejesus out of them. The mug was so big  it warmed more than just his hands. It was like sitting in front of a fire.

RODDY DOYLE, The Van., 1991

De Engelsen drinken thee, maar de Ieren ook, en dit is één van de mooiste beschrijvingen van een werkmans' kop thee in de ochtend. Geen subtiliteit maar warmte en energie, en het is dat wat ook ik verwacht van de eerste ochtendkop.

Toch zijn er nog keuzes te maken. Zakjes of losse thee ? Melk of geen melk ? En, want daar gaat het hier over, English of Irish Breakfast Tea ?

Beide thee's zijn typische blend's voor bij het ontbijt, en een stevig ontbijt, zo eentje dat voor ons meer op een warme maaltijd lijkt, met spek en ei als vaste ingrediënten. Daar heb je stevige "maak me wakker" thee voor nodig waarvan de tannines doorheen de smaak van het vet snijden, en subtiliteit of complexiteit is hier niet gezocht. In de meeste gevallen zal er ook melk worden aan toegevoegd, en nogal wat zelfs, en ook daar moet de thee tegen bestand zijn.  

Een vastgelegde formule voor deze thee's bestaat niet, en het maken van de blend ligt helemaal in handen van de makers. Beiden hadden vroeger als basis Chinese zwarte thee (vaak Keemun), maar traditioneel bevatte Irish Breakfast meer Assam, en was dus moutiger. Vandaag vind je in de basis vaak thee uit Sri Lanka of Oost-Afrika, maar over het algemeen blijft de hoeveelheid Assam het verschil. Het blijven echter blends, en het is dus de blender die bepaalt wat er in de thee komt, en soms komt Irish heel dicht bij English (of omgekeerd). In veel gevallen houdt die ook rekening met de hardheid van het water in het land of de regio waar de blend verkocht gaat worden. 

Maar over het algemeen is Irish de krachtigste van de twee, en als English Breakfast een hand op je schouder is die fluistert "wordt wakker...", dan is Irish een klap in het gezicht van een jolijke vriend die "Wakey, wakey !" brult. Als de eerste je wakker maakt met fluitende vogeltjes, dan doet de tweede dat met een trompetsolo...

Dat verschil schijnt er trouwens niet altijd geweest te zijn, maar de bronnen verschillen hier sterk van mening. Sommigen wijten het aan Wereldoorlog II toen Ierland neutraal was en makkelijker aan Assam geraakte dan de Engelsen. Sindsdien zouden ze hem zo prefereren. Anderen beweren dan weer dat de Ieren zich de duurdere Chinese thee niet konden veroorloven en dus meer Assam in de blend staken. En nog anderen zeggen dat het in Ierland nog meer regent dan in Engeland, en ze dus een krachtigere 'brew' nodig hadden...

Persoonlijk vind ik zo'n slap in the face nog niet zo slecht voor een ochtendthee, als er dan maar een mooie Keemun volgt. Maar elke dag spek met eieren gaat me dan weer iets te ver.

Irish Breakfast, Simon Lévelt:
4.2 euro. Het droge aroma is bijzonder fris en met een mooi evenwicht. Mooie gebroken blaadjes doorspikkeld met tip. Diep roodbruine infusie met een aroma van citrus en mout, tamelijk astringent zonder melk. Met melk mooi lichtbruin kleurend, een pittige wake-me-up cup, een beetje hoekig. 😊😊(😊 )https://www.simonleveltleuven.be/winkel/

Irish Breakfast, Think Tea: 
Ongeveer dezelfde prijs. Mooi droog aroma, een tikje zoet. Mengeling van CTC met blaadjes en tip. De infusie is bijna zwart als koffie, en het aroma vooral straf. Met melk werkelijk prachtig kleurend,een heel warm en mooi bruin met een lichte rode schijn. Zelfs met een royale scheut melk komt de thee er nog door, maar hier drink je best maar één tas van... Think Tea is een merk in Leuven, bij Brown Betty op de Bondgenotenlaan en De Theewinkel in de Vanderkelenstraat. 😊😊(😊 )https://www.facebook.com/Detheewinkelleuven?ref=hl

Irish Breakfast Simon Lévelt

Irish Breakfast Think Tea

Ontmoetingen met een thee: Himalayan Tippy Black, Jun Chiyabari, Nepal

From the Jun Chiyabari website

Wat een prachtige en zuivere thee is dit !

Ik erken de grote complexiteit van goede oolong's, de energiekicks van groene thee en de troost van witte thee, maar zwarte thee blijft bij mij toch een belangrijke plaats innemen. En af en toe proef ik er één die mij zo verrast, zo overweldigt, dat hij bijna ontroerend wordt.

De Yun Chiyabari is een kleine exclusieve theetuin in Nepal, waar organisch gewerkt wordt, en hij bestaat nog maar sinds 2001 toen Bachan en Lochan Gyalwali hem oprichtten. Hij ligt in de regio Hille, op tussen de 1400 en 1800 meter boven de zeespiegel. De theemeesters en managers komen uit Darjeeling, dat aan de andere kant van de grens ligt, in Indië. Consultants uit Japan en Taiwan worden ingehuurd om nog nog extra kennis aan te brengen. Er wordt gewerkt met eigen theeplanten maar ook met de oogst van vele kleine boeren in de omgeving, en het bedrijf is een voorbeeld qua Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen, met veel steun voor en participatie door de lokale gemeenschap.

Deze handgeplukte thee werd verwerkt in de herfst van 2015. De droge blaadjes zijn mooi, van licht tot donkerbruin, met veel tip en een complex aroma. De infusie was amberkleurig en had een heel zachte en attractieve neus, met interessante florale en frisse toetsen, waar ik heel de dag aan zou kunnen snuffelen. Ook het smaakpatroon was heel mooi, lichtjes fruitig en een beetje zoet, en vooral heel lekker en met een prachtig evenwicht, en een mooie, zuivere complexiteit. Mooie afdronk ook, en over heel de lijn een heel pure thee.

Dit is een zeer lekkere thee, niet goedkoop (9.95 euro per 50 gram) maar dubbel en dik zijn geld waard. Ik kocht hem online bij Hotsoup. https://www.hotsoup.nl/nl/. Score 😊😊😊😊, 8,5/10 !

Ontmoetingen met een thee: Rose Pouchong, Fortnum & Mason

Ik ben normaal gezien niet zo'n fan van gearomatiseerde thee, maar als het goed gedaan is, is het goed gedaan, en dit is héél goed gedaan.

Ik vind het moeilijk om wanneer ik door Piccadilly loop niet binnen te stappen bij Fortnum & Mason. Het blijft één van de mooiste winkelgevels van London, en het interieur is een weelde van verleidingen waar alleen mijn portefeuille wat onrustig van wordt, ik bevind mij in foodie-heaven.

Ik ging er een tijdje geleden binnen om er eens naar de thee's te kijken, en deze trok mijn aandacht. Eerst en vooral vond ik het een mooie naam en een mooie verpakking. Thee moet je echter ruiken  en ook dat was liefde op het eerste gezicht: een heel aangename evenwichtige mengeling van zwarte thee en rozen.

Fortnum & Mason verkoopt deze thee sinds het midden van de jaren 90, en oorspronkelijk werd hij gelanceerd aan hun "rare tea counter" waar hij zo populair bleek dat hij werd opgenomen in hun Classic World Tea Blends. Hij kreeg zijn eigen verpakking, en verliet sindsdien nooit meer het gamma.

Het gebruik van het mengen van thee met rozenblaadjes komt uit China en de basisthee is dan ook Chinees: een Maofeng Keemun uit Qimen in de provincie Anhui. Pouchong slaat op het heel licht oxideren van de thee, ergens tussen groene en zwarte thee, een lichte oolong dus. Bij het prepareren wordt de thee gemengd met rozenblaadjes die wanneer ze drogen hun aroma afgeven. Nadien wordt het grootste deel van de rozenblaadjes verwijderd en de enkele die erin blijven zijn vooral voor de versiering. Je vind wel vaker goedkopere aroma-thee's met de geur van rozen, maar hier is de basisthee van hoge kwaliteit en er wordt geen gebruik gemaakt van artificiële aroma's, en dat geeft een bijzonder goed evenwicht aan de thee.

Alleen al de droge thee geurt bedwelmend lekker maar op geen enkel moment overdreven of artificieel, het is een plezier om met je neus boven de doos te hangen en echt een deel van de gewaarwording. Tussen de goedgevormde blaadjes zitten wat rozenblaadjes voor de versiering en ook de kleur en vorm van de zwarte thee zelf is ok. De infusie geurt opnieuw heel elegant naar rozen en thee, en ook in de mond liggen de structuur van de zwarte thee en het zachte van de rozen mooi in elkaar. Dit is heel mooi gedaan.

Het is een heel goede thee bij exotische schotels zoals in de Thai keuken, maar het is ook een echt goede keuze voor beginnende theedrinkers: dicht genoeg bij echte thee, maar met een heel verleidelijk aroma. Hij past ook goed bij vis, en dessert, en zelfs bij zwarte chocolade. Mijn moeder is er gek op. In de zomer kan je er een heel leuke ijsthee mee maken. Score 😊😊😊(😊) of 7,5/10.

Meer lekkers vind je hier: https://www.fortnumandmason.com/# en ze serveren een verrukkelijke afternoon tea !!!