Pagina's

dinsdag 11 augustus 2020

Hyson: een historische thee

Op heel oude vroeg 18de eeuwse thee-caddies zal je vaak of de naam Bohea of Hyson terugvinden. De  eerste naam staat voor zwarte thee, de tweede voor groene. Thee kwam toen nog zo goed als uitsluitend uit China. Op 18de eeuwse prijslijsten, zoals die van Twinings, zie je een paar kwaliteitsniveau's voor groen: Singlo als goedkoopste, Imperial als tussenkwaliteit en Hyson als beste (en Young Hyson als topkwaliteit). Hij was erg populair en het was dan ook de meest belaste theesoort: een groot deel van de thee die tijdens de Boston Tea Party overboord werd gegooid was Hyson, en zoals je in de vorige blog kon zien werd er vrolijk mee gesmokkeld. 


Ondanks de hoge prijs werden er behoorlijke hoeveelheden van gedronken in de betere middens: water was nooit populair geweest om gezondheidsreden, maar water voor thee moest gekookt worden. Dat loste veel problemen op, en bovendien was thee een opwekkende drank, in tegenstelling tot het alternatief, een licht bier. Het is moeilijk te zeggen wat wij vandaag van deze thee zouden zeggen. Hij kwam naar Engeland via een lange zeereis waar hij blootgesteld was aan grote temperatuurschommelingen en vaak in loden containers zat. We zijn nu wat gewend aan kersverse groene thee's die per vliegtuig komen. Die originele thee's waren waarschijnlijk iets meer geoxideerd. Om de hoge astringentie van die groene thee af te zwakken werd er vaak suiker en zelfs wat room aan toegevoegd. 

In de 19de eeuw verloor Hyson zijn populariteit toen er meer en meer zwarte thee uit IndiΓ« gedronken werd en groene thee een paar kwaliteitsschandalen te verwerken kreeg. De naam wordt vandaag in Europa nog nauwelijks gebruikt en de Hysson die op de Azoren gemaakt wordt is daarop een uitzondering. Ook in Amerika zie je de term Young Hyson nog wel op verpakkingen staan. 

Ik dronk twee thee's die zichzelf Hyson noemden, en beiden waren een mix van groene en bruine blaadjes. Die van Gorreana, het enige commercieel belangrijke theedomein van Europa (op de Azoren) is zacht en rond, en in zijn stijl best wel lekker.  




Geen opmerkingen:

Een reactie posten