Postcard Teas Long Jing revisited

Eigenlijk was ik teleurgesteld na mijn Qingming proeverij. Ik had veel meer verwacht van die twee dure Long Jings van Postcard Teas. Ze waren zeker niet slecht, maar ik vond ze erg astringent en weinig fijn. Dat bleef me wat door het hoofd spoken, en na het lezen van een artikel over Long Jing in Eighty°, het nieuwe thee-tijdschrift (zie hier), begon ik wat rond te lezen en surfen. Was het de thee ? Of was ik het ? En waren die tasting cups wel ideaal ?

Nu is het vaak zo, en zeker bij Oolong's en goede witte en groene thee dat de beste manier van zetten eigenlijk die met de gaiwan is. Met de gaiwan zet je thee op de oosterse manier, en dat wil zeggen met veel meer thee tegenover de hoeveelheid water maar met veel kortere trektijden. Daar zijn een paar voordelen aan. Eerst en vooral maak je telkens kleine hoeveelheden thee, mijn gaiwan is er bijvoorbeeld eentje van 100ml. Je moet minutieuzer te werk gaan en krijgt meer tijd om de droge en dan de natte blaadjes te bestuderen, en het dekseltje van de gaiwan dient ook om de finesse van de geuren binnen te krijgen. Een goede thee zal ook bij elk zetsel van aroma en smaak veranderen, en sommigen kan je tot tien maal achter elkaar zetten. Ten laatste, en dat vind ik misschien wel het grootste voordeel, de gaiwan dwingt je om bezig te zijn met de thee en niks anders, en versterkt zo het kalmerende effect van de drank. Je bent er al snel een uurtje mee bezig, en het is héél ontspannend.

Master Luo's West Lake Long Jing Meijiawu Old Tree (pre-Qing-Ming, 4/4/2018), Postcard Teas: 
150 tot 200 jaar theebomen in het dorp Meijiawu, Jiu Keng cultivar, geplukt 4 april, ongeveer 40 minuten gevuurd. 17 maart 2019, met de gaiwan, 3 gram, 100ml, 15 seconden, 90°C. Prachtige aroma's voor de natte blaadjes, met citrus en miso (en iets vaag vissigs ?). De infusie had een heel aangenaam aroma, complex en mooi fris met iets van toast en warm hooi in de zon. In de mond een ronduit schitterend evenwicht, een vleugje astringentie dat hier echt structuur aandraagt en een lange afdronk met een long jing notigheid die in alle vorige probeersel (ook die met een kyusu een paar dagen ervoor) compleet ontbrak. Tweede zetsel, 20 seconden. De blaadjes geurden iets scherper, met nog meer miso, maar het was vooral de infusie die bleef schitteren. In de mond werd de thee ietsje astringenter, ook grassiger en vegetaler en met een vleug umami die ook in de kyusu naar voren was gekomen. Derde zetsel, 30 seconden. Het grassig-vegetale krijgt nu volledig de overhand en de infusie combineert het grassige met het wat zoetige van hooi. De smaak blijft heel lekker en fijn maar wordt wat korter en verliest wat van zijn afdronk. Vierde zetsel, 40 seconden. De thee wordt zoeter en geurt minder complex maar nog steeds erg correct. De complexiteit is nu weg maar lekker blijft hij wel ! 😊😊😊😊(😊)

Master Luo's West Lake Long Jing Meijiawu Old Tree (pre-Guyu), Postcard Teas: zelfde theebomen, zelfde dorp, maar later geplukt en gebakken, tussen 5 april (Qingming) en 20 april (Guyu). Eveneens ongeveer 40 minuten gevuurd. 17 maart 2019. 15 seconden, 100ml, 3 gram, 90°C. De blaadjes waarvan sommigen opmerkelijk dieper groen zijn geuren enorm complex, zeer interessant, eerder gebakken groenten, en de infusie geurt warm, complex, rijk en heerlijk. Opmerkelijk zachter en fluweliger dan de eerste. Mooi zoet, ook in de afdronk. Heel mooie dikte. Lange afdronk, met een vage notige toets, maar omringd door andere smaken die domineren en langer blijven hangen. Héérlijk. 20 seconden. In de neus wat rustiger, het spectaculaire is wat minder extreem, maar er is een rustige, samengebalde complexiteit. Ook in de mond een zoete start maar dan openbloeiend in een hele reeks complexe smaken die in de hele mond zitten. Een kleine notige toets pas achteraan in de afdronk.30 seconden. Zoet en rond, niet langer complex maar wél lekker. 😊😊😊😊

.