Onno's Geschenk: een bijzondere Ceylon-thee.

Op mijn werktafel staat een blik thee. En die thee is zo lekker is dat het bijna een ritueel wordt: 's avonds thuiskomen, dat blik openen, aan die thee ruiken, breed glimlachen, en als het niet te laat is, thee zetten. Het doet wonderen voor mijn avond-humeur...

foto Onno Mazer

De thee in kwestie komt uit Sri Lanka en werd meegebracht door mijn Nederlandse vriend en collega Onno, die er op zoek was gegaan naar een top-thee, op mijn verzoek 'liefst een single-estate', een thee dus die van één bepaalde theetuin kwam. In het winkeltje van de Dambatenne Tea Factory, ooit het favoriete landgoed van Sir Thomas Lipton, werd hem verzekerd dat deze thee én een topper was, én heel speciaal én afkomstig van één bepaald domein. De meeste thee's zijn immers blends van verschillende thee's die van verschillende tuinen, regio's en zelfs landen komen.

foto Onno Mazer

Het domein waar deze thee vandaan komt heet Uda Radella en het ligt in één van de beste thee-gebieden van Sri Lanka. Nuwara Eliya, of Little England zoals het hier ook genoemd wordt is één van de drie thee-regio's waar de zogenaamde high-growns vandaan komen. Deze thee's zijn afkomstig van de traag groeiende theestruiken op grote hoogte in het midden van het eiland. Nuwara werd door de Engelsen ook wel eens Newralla genoemd, en omdat de Engelsen het een paar weken per jaar omvormden tot de alternatieve hoofdstad van het toenmalige Ceylon wanneer het in Colombo te heet en te ongezond werd, staat het vol prachtige koloniale hotels en villa's waarnaar de Engelse koloniale administratie verhuisde in deze periode. De nachten zijn hier fris omwille van de hoogte, en in het droge seizoen, van februari tot april, valt er nauwelijks regen. Het landschap is bergachtig en mooi.

foto Onno Mazer

Oorspronkelijk werd hier koffie geteeld maar tussen 1870 en 1880 werd koffie van de kaart geveegd door een ziekte (de regio was eigenlijk te hoog en te nat voor koffie), en vervangen door thee die hier veel beter aardde. De hoge vochtigheidsgraad, de koele nachten en de ondergrond vormen de perfecte omstandigheden voor de theeplant die hier heel heldere, fruitige en frisse aroma's en smaken aflevert. Marketeers noemen deze thee's de Champagne's onder de Ceylon-thee's, net zoals ze dat doen voor Darjeeling in Indië, en ze hebben een punt: thee van deze regio is uitzonderlijk lekker. 

Original, G&T Top Black Teas, Mabroc: Uda Radella in het theegebied Nuwara Eliya, met  theestruiken op een hoogte van 1680m. Volgens de verpakking gemaakt op de originele Chinese manier wat de zoete toets zou verklaren. In deze regio wordt heel veel thee verwerkt volgens de CTC-methode die commerciëler is en meer gericht op massa-productie, of worden kleiner verhakselde blaadjes van lagere kwaliteit gebruikt, waarbij kleur en theïne de voorkeur kregen op finesse. Gedronken september 2018, 100°C, 3 gram per 200ml, trektijd drie minuten, Spa-water. De droge blaadjes zijn een plezier om naar te kijken, met heel veel gouden tips, en ze zijn redelijk groot. Ze geuren naar fruit, heel fris en complex en om aan te blijven snuffelen. De kleur van de infusie is amber met een mahoniehouten inslag. De natte blaadjes geuren bijzonder vineus, heel complex, heerlijk. Het aroma van de thee is navenant, zacht en fruitig en verleidelijk. In de mond is dit bijna een limonade, maar dan met structuur en zonder de suiker, met fruit dat je van de eerste slok tegemoet springt en dan lang blijft hangen. Een bijzonder frisse, fruitige, levendige thee, heel bijzonder, en een goed voorbeeld van het unieke van de high-grown Ceylon's van Sri Lanka. 😊😊😊😊(😊)