Pagina's

zondag 14 oktober 2018

De sprinkhaan heeft het gedaan !



Er bestaat thee die altijd biologisch is omdat hij zonder de aanvallen van een bepaald insect simpelweg niet gemaakt kan worden. Deze thee's vindt je terug op Taiwan: de hoog geoxideerde Oriental Beauty uit het westen, en de iets minder geoxideerde Gui Fei uit midden-Taiwan. In deze blog kijken we even naar die uit het midden van het eiland.

Gui Fei, de "thee van de concubine", wordt gemaakt van de Chin Hsin cultivar, een thee-cultivar die door de Japanners werd aangeplant tijdens de 50-jarige bezetting van het eiland die van 1895 tot 1945 duurde. Hij komt oorspronkelijk uit Fujian in China, en het is een traaggroeiende plant die ook redelijk gevoelig is voor ziekte. Hij wordt hier ook gebruikt voor het maken van Dong Ding of Baozhong, maar het is pas wanneer de jacobiasca formosiana, een kleine groene sprinkhaan, in het spel komt dat hier iets heel speciaals gebeurt. Tijdens een paar weken in het jaar begint deze gaatjes te boren in de nieuwste blaadjes om er het sap uit te halen, en de plant reageert hierop door afweerstoffen aan te maken. Of die de sprinkhaan afstoten of juist zijn predatoren aantrekt weten we nog niet, maar in ieder geval verandert gedurende een korte periode de chemische samenstelling van de blaadjes die wat vergelen. Nu is het hét moment voor de theeboer die wanneer hij op het juiste tijdstip oogst en verwerkt deze aroma's meeneemt in het productieproces: de thee begint nu te geuren naar honing en/of steenfruit en wordt héél erg lekker.




Gui Fei Empress Oolong, Hotsoup: 47.32 euro per 100 gram. Geoogst in Jenai, in Nantou in het midden van Taiwan, een schilderachtig en bergachtig gebied. Juli 2018: 2gram, 200ml, 5 minuten, Spa, op z'n Westers. De natte blaadjes geuren ongelooflijk lekker en complex en heel zuiver. De infusie is licht bruinig en geurt naar fruit en honing, maar een lichtere honing dan bij bijvoorbeeld Dancong waar hij een beetje aandoet denken, maar dan eleganter en zuiverder en complexer. 😊😊😊(😊) 4 augustus 2018: 2 gram, 200ml, 3 minuten, 80°C met de Kamjove, Spa. Goudgele infusie, complex geurende natte blaadjes. De neus is eerder zoet en fruitig, met ook iets als hooi, en het zoetige van vers hooi. In de mond eerder bescheiden maar met een heel opvallend fruitige toets met heel helder steenfruit (perzik). Tweede zetsel heeft een iets donkerder infusie, primair geurend naar hooi en dan pas naar fruit. In de mond straffer en zoeter, met minder duidelijk fruit behalve dan in de mond waar dat fruit héél duidelijk is. 😊😊😊(😊). 7 oktober 2018: 90°C, 3 gram op 100ml, Spa, met de gaiwan, verschillende trektijden. Eerste zetsel, 10 seconden: ik wou de thee eerst spoelen maar was wat te traag, en de bleekgele infusie rook zo mooi naar hooi dat ik toch eens proefde. Heel fijne smaak met een snoepzoetje, lentebloemen en een lichte honingtoets. Tweede zetsel, 30 seconden: de blaadjes beginnen zich te ontrollen en zijn mooi van vorm en kleur, mooie gedeeltelijke oxydatie. De infusie is wat dieper geel en het aroma is een beetje houtiger, maar nog steeds met dat hooi. In de mond meer fruit, erg lekker met een duidelijke perzik-afdronk, wat timide maar toch al erg lekker. Derde zetsel, 1 minuut: de blaadjes geuren nu echt naar honing, de kleur van de infusie gaat wat richting oranje. De perziksmaak is wat bruter, zeker in de afdronk, maar nu is er ook een duidelijke verwijzing naar echte honing. Er is een heel klein en fijn astringent tikje. Vierde zetsel, 45 seconden: heel mooi extra zoet laagje bovenop de oolong geur van de blaadjes. De thee proeft dikker en slomer met minder smaak. Vijfde zetsel, 3 minuten: voor mij een beetje voorbij. Alles samen: 😊😊😊😊, een plezier om mee te spelen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten