Daar kunnen heel wat redenen voor zijn. Thee's kunnen oud worden, of slecht bewaard zijn, maar het kan ook aan ons liggen: sommige dagen proeven we beter dan andere en sommige dagen proeven ook beter dan andere (heb je hem?). Maar soms denk ik dat het aan de vraagstelling ligt, aan de manier waarop je de thee ondervroeg, met andere woorden: zette je hem wel op de manier die het beste eruit haalde ?
Bij sommige thee's is dat heel makkelijk. Andere vragen de geschikte gereedschappen. Een oolong die je op zijn Westers zet kan best lekker zijn, maar je mist de evolutie van de gongfu ceremonie, en de beste manier om een Japanse wakoucha te zetten blijft voor mij de kyusu. Het gebeurt me wel eens dat ik bij een thee achtereenvolgens de kyusu, de gaiwan en de klassieke theepot uitprobeer om hem te begrijpen, en dan heb ik nog niet gesproken wat er allemaal gebeuren kan bij cold brewing, shock brewing of ambient brewing.
Onlangs dronk ik nog zo'n exemplaar waarover de invoerder, Siam Tee erg lyrisch deed. Ik had maar 15 gram gekocht. Pas bij het derde zetsel besloot de thee om zich helemaal te openen en met mij het gesprek aan te gaan...
Dhara Golden Tips, Chiaing Mai, Noord-Thailand, Monsoon Teas (import door Siam Teas):
Deze thee is een lentepluk uit het Amphoe Fang woud in het Noorden van Thailand, waar prachtige thee's gemaakt worden (daarover later meer in een andere blog). De pluk is één tip en één blad, vandaar de naam. De variant is Assamica, met grotere bladen dan de Sinensis en dezelfde dus als in Yunnan. Net zoals vaak het geval is in Yunnan komen ze van halfwilde bomen. 8.7 euro voor 25 gram, Siam Tee.
100°C, in een kyusu, 5 gram, 200ml, 4 minuten. Veel tip, mooi uitzicht voor het droge blad. Het natte blad geurt heel bijzonder, zoet, iets kruidigs als laurier. De infusie is roodbruin. Het aroma is prachtig, echt uniek, en ik kan me geen enkele thee voor de geest halen die er op lijkt, wel een koffie, zo eentje waarvan een deel van het vlees aan de boontjes droogde (honey processing). Ook in de mond startte de thee verrassend en fijn, heel uniek, maar de afdronk was kort, té kort en viel me tegen. Ik scoorde hem 😊😊😊, goed dus maar niet héél goed.
9 mei 2020, zelfde parameters maar iets minder heet: 95°C. Het zoete dat ik vorige keer had was nu duidelijk kers, en ook cacao dreef boven (zoals de importeur aankondigde). De afdronk bleef veel te kort, maar er was nu wel een mooie echo. Opnieuw 😊😊😊
10 mei, 4.5 gram, 60 sec, 98°C, in een gaiwan (100ml). Eén en al fruit voor het natte blad, heel mooi en zuiver, en met bijzonder complexe schakeringen. Roodbruine infusie. Het aroma lijkt op het eerste gezicht wat meer versmolten maar in hetzelfde register en opent heel mooi na wat walsen. Ook in de mond veel duidelijker, heel aparte smaken, fijn, niet vet, en met heel mooie schakeringen. Zowel finish, afdronk als echo zijn heel knap, en het lijkt dat nu de thee is beginnen praten hij dat overvloedig en zonder remmingen doet.
Tweede zetsel aan 90 seconden: het nat blad blijft super, nu met iets van specerijen erbij naast het fruit, en ook de smaak blijft knap. De afdronk is zelfs beter dan bij het eerste zetsel, heel fruitig, met kers en melkchocolade, echt heerlijk. En deze keer dus 😊😊😊😊. Het was een zeer aangenaam gesprek. Ik ga moeten bijbestellen om het verder te zetten.
Mijn foto van het natte blad
En die van de Siam Tee website
Geen opmerkingen:
Een reactie posten