Oh happy day ! Een nieuwe theepot in het leven van een theedrinker...

Het is bijna niet uit te leggen aan een niet-theefanaat: de opname van een nieuwe theepot in de verzameling, en wat dat betekent. En daarom, hier, in een paar afleveringen, het opwindende verhaal van mijn nieuwe Yixing theepot.

Al wie verder en verder vordert in het theeverhaal begint op een bepaald moment gefascineerd te worden door twee van de grote theelanden: Japan en China. En in beide landen worden theepotten gemaakt die anders zijn dan degene die wij kennen. Ze zijn immers niet van geglazuurd porselein, maar ze zijn gemaakt van poreus aardewerk. Hierdoor ontstaat er een heel apart en eigenaardig fenomeen: deze theepotten hebben een geheugen.

Door de poreuze binnenzijde van deze potten dringt de thee die je drinkt ook door in de huid van de pot, die bij elke zetbeurt dus een beetje gaat veranderen, en de thee laat elke keer wat smaak of aroma na. Zo krijgt elke pot een geschiedenis die helemaal anders is dan die van een andere, en zal hij heel subtiele verschillen geven bij het zetten. Men zegt dat de pot zich zo herinnert wat de eigenaar gedronken heeft, en dat is ook de reden waarom de theefanaat minstens drie goede theepotten heeft, voor elke soort één: voor groene, voor zwarte en voor pu'er.

In mijn verzameling ontbrak die laatste nog en de keuze is een belangrijke. Pu'er is de meest complexe en ondoorgrondelijke van alle theesoorten, en daarom wou ik de keuze van een pot niet aan mijn eigen bescheiden kennis overlaten. Ik trok op zoek naar informatie en advies, en die vond ik bij Dan-Dan. De eigenares stelde ons een paar potten voor, gaf ons advies en prijzen, en na lang en diep denkwerk viel mijn keuze op een theepot van mijnheer Li Jun, in donkere 'purperen' Lao Zi klei. Een paar dagen arriveerde hij, en zelden heb ik zoveel plezier beleefd aan het uitpakken.

inclusief Pu'er sample, om de theepot te 'trainen'

uit het doosje...

uit het zakje...

en met de tekst:

'wees nooit kortzichtig; vind je doel in het leven wanneer je tot rust komt'

Daar was hij dus, mijn nieuwe... Maar nu begon het moeilijke stuk: de opvoeding. Daarover meer in één van de volgende blogs.

PS zelf een yixing kopen ? Hier zijn een paar dingen om op te letten. Eerst en vooral moet de structuur van de klei een beetje korrelig aanvoelen, een beetje ruw en niet té glanzend. Het deksel moet goed aansluiten om morsen te vermijden en de hitte goed vast te houden (die hitteretentie is één van de voordelen van zo'n klei). En ten derde moet de teut, de hendel en de rand in één lijn liggen: idealiter raken de drie elk de tafel als je hem omdraait (de mijne deed dat niet...oei?). Hij moet ook helder en metalig klinken als je het deksel tegen de pot stoot, in een hoge toonaard.